Annem beni öldürücek. Cidden ya neden 16 yaşındaki birine bilgisayar yasaklanır ki? Mantıklı mı yani şimdi bu? Dizi izliyorum oğlum ben orda. Başka eğlencem var sanki. Ama yoook illa bunu da alacak elimden kadın. Aman neyse başka sorunlarım da var benim. Neden mi? İkinci cümledeki ayrıntıyı atlamışsın. 16 yaşındayım ben, sorun bitmez. (şey, aslında 15. ama yıl olarak 16 olduğum için klasik ergen davranışlarından birini sergileyorum.) Hepsini yazmaya kalksam parmaklarıma kramplar girer yemin ediyorum. Ufak tefek görünseler de hepsi bir arada harbiden çekilmez oluyor. Salak ve gereksiz problemlerimden önceliği olanlar:
1. Okul ve sınavlar. Açıklamama gerek yok aslında. Bütün sınavlar tek tek giriyor işte nesini açıklıyım ben bunun?
2. Salaklığım yüzünden kaybettiğim kişiyi çok özlüyorum. Eski sevgilim lan işte. Ama sevgililik aşk meşk anlamında değil, onunla konuşmayı falan özlüyorum. Terk eden de benim amına koyim.Bu çocukla hikayemiz de çok saçmadır, hala da tuhaf bir şekilde gidiyor öyle. Aslında pişmanlığım ayrılık yüzünden değil de ayrılma şeklim yüzünden. Facebook'ta ayrıldım lan çocuktan. Üstelik öyle kıytırık bir ilişki de değildi. Tamam, hiç buluşmadık ama önemliydi işte.(Bizim okulda bu arada internetten tanışacak kadar uçmadım daha.) Ayrıldıktan sonra bir süre hiç konuşmadık, sonra ben dayanamadım konuştum onunla arkadaş kalalım benden nefret etme falan diye o da yok ben neden nefret ediyim ki zaten? Tabii ki arkadaş kalalım falan dedi ama içinde şüphe var tabii çocuğun. Neden? Çünkü gerizekalı mal ben neden ayrılmak istediğimi de söylemedim çocuğa. Bir süre sonra doğal olarak sormaya başladı ama ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Bilmiyorum lan. Neden ayrıldığımı bilmiyorum. Korktum mu ne anlamadım ki. Her neyse o öyle sorunca ben de atar yaptım uf bitti işte neyse ne sebebi falan sonra bu bana gözümde zerre kadar değerin kalmadı falan dedi. Ben başladım ağlamaya ama nasıl ağlıyorum var ya anlatamam. Hiç çaktırmadım ona atarıma aynen devam ettim hatta facebooktan sildim falan bayağı bir abarttım olayı. Bildiğin zeytinyağı gibi üste çıktım yani. (Yine facebookta konuşuyoruz ama bak. Öküzüm lan bildiğin öküz.) Ben yine dayanamadım onu üzdüm diye falan. Yine barıştık sonuç olarak ama tuhaf bakışmalar, görmezden gelmeler aynen devam ediyor, bu da bende stres yapıyor işte.
3. Sanırım böyle bir madde yok. Her neyse.
Resmen ergenim ya lanet olsun.
Özetlemek gerekirse; ben Lona, 16(15) yaşında liseli(inci sözlükteki anlamıyla değil gerçek anlamında) bir ergenim. Aşk acısıyla uzaktan yakından alakası olmayan bir eski sevgili kompleksi yaşıyorum. Aşka inansam da sürekliliğine inanmıyorum. Burcum yay. Okul numaram...oha dur Lona sakin ol. Neyse. Okul da pek iyi durumda değil, tek tek dizildi götüme dersler, notlar, sınavlar vs. (Bir de eşit ağırlıkçı olucam. Her neyse.) Bu yüzden annem de bilgisayarımı elimden aldı. Bu beni durdurmadı gördüğünüz gibi. Blog konusunda da belli olduğu gibi son derece acemiyim. Bir hatam olursa affola ey gardaşlar. Neyse yakşamlar, saygılar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder